Onze economische voorspellingen voor 2022

In onze laatste globale economische vooruitzichten maken we de balans op van onze positie tijdens het huidige herstel van de crisis. Daarbij beoordelen we hoe de aanhoudende onzekerheid over de huidige virusdynamiek de groeivooruitzichten en de kapitaalmarkten in zowel de ontwikkelde als de opkomende markteconomieën zou kunnen beïnvloeden.

• De wereldwijde groei zou robuust maar ongelijk blijven, met toenemende divergentie tussen ontwikkelde en opkomende markteconomieën.
• De wereldhandel groeit opnieuw boven het langetermijngemiddelde, maar zal worden verstoord door knelpunten op het gebied van arbeid en toeleveringsketens, die verder worden versterkt door omikron.
• We verwachten nog steeds dat een diepgeworteld onevenwicht tussen vraag en aanbod de inflatie tot het einde van de eerste helft van 2022 hoog zal houden, zowel op de ontwikkelde als op de opkomende markten.
• Geleidelijk stijgende rentevoeten zullen blijven zorgen voor een gunstig, maar steeds kwetsbaarder klimaat op de kapitaalmarkt.
• Ondanks de opkomst van de zoveelste mutatie van Covid-19, zwakt de economische impact van de pandemie over het algemeen af.

Wij verwachten dat de omikron-gerelateerde onzekerheid in de ontwikkelde economieën in het eerste kwartaal (slechts) tot -0,3% van de bbp-groei zal afschaven, maar de verstoringen op het gebied van arbeid en wereldhandel zal doen toenemen. Maar de huidige groeidynamiek zou ons ervan kunnen weerhouden om tijdens de huidige fase van het herstel vooruit te blikken. De geavanceerde economieën zullen meer dan de helft van de globale bbp-groei blijven aandrijven (+2,2% in 2022 en +1,6% in 2023), terwijl de opkomende markten achterblijven — voor het eerst sinds de wereldwijde financiële crisis. Onze bbp-prognose voor 2022 blijft grotendeels ongewijzigd, met een verwachte groei in de eurozone en de VS van respectievelijk +4,1% en +3,9%, terwijl de groei in China vertraagt tot +5,2% als gevolg van de aanhoudende verstoringen in de vastgoedsector en de focus van de regering op financiële stabiliteit. De geringste bijdrage van China aan de mondiale bbp-groei sinds 2015 zal waarschijnlijk negatieve overloopeffecten hebben op de opkomende markten, waarvan het herstel oppervlakkiger zal zijn in vergelijking met crisissen uit het verleden.

Wij verwachten dat de wereldhandel in 2022 met +5,4% en in 2023 met +4,0% zal toenemen in volume. Op korte termijn zullen de omikron-uitbraken de verstoringen en de kostendruk hoog houden. In de komende twee tot vier maanden verwachten we wat verloren toegevoegde waarde in zwaar getroffen sectoren met weinig (of geen) telewerkmogelijkheden en een hogere, door de toeleveringsketen gestuurde inflatie als gevolg van productietekorten in China die ongeveer een derde van de verhoogde inflatie met 1,5% tot 2,0% in de eurozone, de VS en het VK voor hun rekening zullen nemen. Maar toch verwachten we een kantelpunt in de tweede helft van dit jaar als gevolg van een afkoeling van de consumentenuitgaven voor duurzame goederen, gezien hun langere vervangingscycli en de verschuiving naar duurzaam consumptiegedrag, minder tekorten aan grondstoffen naarmate de voorraden in de meeste sectoren terugkeren naar (of zelfs hoger liggen dan) het niveau van vóór de crisis, en kortere levertijden naarmate de grotere capaciteit de beperkingen van de scheepvaart vermindert.

Ongewijzigde of zelfs lagere risicopremies, dalende reële rentetarieven en spaaroverschotten hebben gunstige financieringsvoorwaarden ondersteund en risicovolle activa geholpen beter te presteren dan vastrentende activa, die het moeilijk hadden tegen de achtergrond van stijgende inflatieverwachtingen. Het positieve risicosentiment dat aan de historisch hoge waarderingen op de aandelenmarkten ten grondslag ligt, gaat echter gepaard met een toenemende marktvolatiliteit en blijft afhankelijk van het aanhoudende groeimomentum en de geleidelijke afschaffing van crisis gerelateerde beleidsmaatregelen.

Ondanks de opkomst van de zoveelste mutatie van Covid-19, zwakt de economische impact van de pandemie over het algemeen af. We schatten dat potentiële verstoringen van de arbeidsmarkten als gevolg van sanitaire beperkingen 2-3% van de toegevoegde waarde in geavanceerde economieën in gevaar kunnen brengen. Voorts zouden strengere financiële voorwaarden of een voortijdige intrekking van de beleidssteun het herstel kunnen ondermijnen en de kwetsbaarheid van de particuliere en de openbare sector kunnen vergroten, met in sommige landen dreigende cliff-edge-effecten. Een grotere divergentie in de normalisatie van het begrotings- en monetair beleid in de verschillende landen zou de onevenwichtigheden verder kunnen vergroten en het herstel van de internationale handel kunnen verstoren. In het licht van de toenemende divergentie van het monetaire en het begrotingsbeleid in Europa en de VS neemt het gevaar van ontkoppeling toe, wat tot ontwrichtingen op de kapitaalmarkten zou kunnen leiden. De overloopeffecten van een grotere uitstroom van kapitaal en de volatiliteit van de wisselkoersen naarmate de VS de financieringsvoorwaarden beginnen aan te scherpen, de (grotendeels) zelf veroorzaakte valutacrisis in Turkije en de toenemende onzekerheid over de gevolgen van de vertragende buitenlandse vraag uit China kunnen op de vooruitzichten voor de opkomende economieën wegen.