1. Eerdere regelgeving en de moeilijkheden ervan
De wettelijke betalingstermijn voor een factuur is 30 dagen. Vóór de nieuwe wet belette echter niets de ondernemingen om een andere betalingstermijn overeen te komen. Het kwam dan ook vaak voor dat een debiteur die economisch sterker stond dan de schuldeiser, misbruik maakte van zijn positie tegenover een kleine aannemer. Leveranciers werden vaak onder druk gezet om betalingstermijnen van meer dan 30 dagen te aanvaarden, tot zelfs 120 dagen of meer. Dit vormde een bijzonder zware last voor kmo's.
Op 29 april 2020 heeft de wetgever reeds ingegrepen voor contracten die vanaf die datum worden gesloten door te bepalen dat, wanneer de schuldeiser een kmo is, de overeengekomen betalingstermijn niet meer dan 60 dagen mag bedragen.
Wanneer de overeenkomst tussen een kmo-schuldeiser en een debiteur die geen kmo is, voorziet in een betalingstermijn die ingaat bij de aanvaarding of de verificatie van de conformiteit van de goederen of diensten, mag de aanvaardings- of verificatieprocedure volgens deze wet niet langer duren dan 30 dagen.
Deze bepaling gold echter alleen voor kmo's, d.w.z. een onderneming die aan ten minste twee van de volgende criteria voldoet:
2. De nieuwe wet voor alle bedrijven
In de nieuwe wet wordt van laatstgenoemd systeem afgestapt en wordt geen onderscheid meer gemaakt tussen soorten ondernemingen, zodat geen discussie meer mogelijk is over de vraag of een onderneming al dan niet een kmo is.
De nieuwe wet voorziet in een standaard betalingstermijn van 30 dagen tussen bedrijven na ontvangst van de factuur, die contractueel kan worden verlengd tot 60 dagen. De partijen zullen, ongeacht de omvang van de onderneming, niet langer een betalingstermijn van meer dan 60 dagen kunnen overeenkomen.
De wet zal in werking treden op 1 februari 2022.
Neem gerust contact op met ons team voor een oplossing op maat.
Onze experts helpen u graag verder.
Lees onze artikels:
126 results
126 results